ორბელიანი ვახტანგ
გაზიარება

დიდ მარხვის ლოცვა  

რა მომესმის გალობა დიდმარხვისა
და მის სიტყვა,არ ამ სოფლის, ციური,
გულს შორდება მწკივლი ძმათ განკიცხვისა,
და გარდმოდის ჩემზედ მადლი ღვთიური

მიცხოვლდება კვლავ ნათლით წმინდით გული,
სული ჩემი ცათა აღემართება;
მთლად ჩემს არსსა მოიცავს სიხარული
და უცნობი ამ ქვეყნად სიტკბოება.

დაყრდნობილსა შუბლით ტაძრის ქვაზედა
ტკბილნი ცრემლნი მდინარებენ თვალთაგან
იმ ციურის გალობისა ხმაზედა,
შორს ამ სოფლის ვაებასა კვალთაგან:

„წარემართოს ლოცვა ჩემი, უფალო,
შენ წინაშე, ვითარცა საკმეველი.
ხელს აღვიპყრობ შენდა, ღმერთო მაღალო,
ეს არს შენდა სამწუხარო ჩემი მსხვერპლი;
მომისმინე, მომისმინე უფალო!“

??????