კოზმანაშვილი მარინა
გაზიარება

სულ ეს შევძელი ექსკლიუზივი

ვერ ვითამარე, ვერ ვიდავითე,
ვერც ცოტნესავით გავთავდი მზეზე,
სინდისის ქენჯნა მკლავს იმთავითვე,
რომ ვერ ვიზრუნე, მამულო, შენზე.
თუმც, ჩემებურად, ვაგორებ ლოდებს,
გავასუფთაო, მინდა, გზა-შარა,
რითმებით გიქსოვ სააბჯრე ბლონდებს,
რომ ვერ გაგთელოს მტერმა აშარმა.
ვერ ვიექვთიმე, ვერ ვისაბავე,
გამოვიარე გზა მწირზე მწირი,
ო, მომიტევე ეს სისადავე,
უფალო, ჩემგან ვერ შედგა გმირი.
გავუნაწილე გული თანაბრად:
ზურაბს, კახაბერს, გიორგის, ქეთის
(ჩემი სიცოცხლე მიღირს არაფრად)...
სულ ეს შევძელი, სამშობლოვ, შენთვის.
მსურდა, ჰო, მსურდა ცხოვრება სხვაფრივ,
მწყინს _ ასე ჩუმად, ასე ცრუდ ვქრები...
ნაცრემლარ სულზე მისვია თაფლი
და გამეტებით მკბენენ ფუტკრები!..

??????