ია-სამანი

გზის პირას დაგელოდები _ სახსრებში გადალეწილი,

ფერებს იოლად ვერ დავთმობ, მზისგან ვარ გამოძერწილი;

ვიდრე დავმჭკნარვარ უსულოდ, გამომისყიდე, წაწალო,

იქნებ, მე და შენ იმ ერთ ქალს სასწაულები ვაწამოთ?!

ია ვარ, ია _ სამანი, სიცოცხლისათვის მიჩუქეს,

ჩემი სხეული გზის პირას ჩემგან ტკივილებს იშუშებს...