მამის საფლავთან ექსკლიუზივი
ცრემლი, რომლითაც ცასთან იშარე
და მკერდის გულად გადაშიშვლება,
მარადიული გახდა ნიშანი.
მარადიული გახდა ნიშანი,
რაც წამიერი რამე მეგონა,
სულ იმნაირად გადაეკონა
მოულოდნელი ღამის სიშავე.
მარცვლავენ ცრემლის მეინახენი
დაღლილი სულის ავერტიურას: –
ჩვენ ვიმარხებით,
ჩვენ ვიმარხებით,
ჩვენ ვიმარხებით, ყოველდღიურად.
ჩვენ ვიმარხებით,
უცებ გვიშრება ცრემლი,
რომლითაც ცასთან ვიშარეთ.
და მკერდის გულად გადაშიშვლება