შერიგება
ალბათ ღამით ყინვა მინებს
მოსდებია, როგორც ლილა,
ხედავ, არე-მიდამოზე
თეთრი თოვლი დაწოლილა!
თითქო ზეცაც არ იცინის,
მოწყენილა, მოღუშულა,
ხეებს გუნდად დასწოლია
ფიფქი თოვლი - ბამბის ქულა.
ზულეიმა, ჩემო კარგო,
ახლო მოდი, ყური მიგდე:
მინდა ბრძოლა გავათავო,
მინდა ჩემს ბედს შევურიგდე!
დავივიწყო, ვინც რომ გუშინ
უმიზეზოდ მაწყენინა -
და არასდროს არ დავტოვო
მოღუშული ჩემი ბინა.
შევეჩვევი ზამთრის დღეებს,
დარჩი ჩემთან, ყური მიგდე,
მინდა ყველა დავივიწყო,
მინდა ჩემს ბედს შევურიგდე!
1912
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru