ჯავახაძე ვახტანგ

გაზიარება

ტაბუ ^{ექსკლიუზივი}

მომენატრა მიწა მეტი,

მზე მეტი და

ცა მეტი,

მეტი ეშხი,

მეტი ცეცხლი,

მეტი ტემპერამენტი.

ავწრიალდი,

ავხმიანდი,

ავდექი და წავედი

და ვიხილე მიწა მეტი,

მზე მეტი და

ცა მეტი.

იღვიძებდა დედამიწა -

შემოსილი მწვანეთი,

იღვიძებდა მიწა მეტი,

მზე მეტი და

ცა მეტი.

ეწყო მაღალ ამწეებთან

აგური და ცემენტი,

ხმაურობდა მიწა მეტი,

მზე მეტი და

ცა მეტი.

გადავთვალე სართულები -

სიყვარულით ნაგები:

არც თორმეტზე მეტი იყო,

არც თორმეტზე ნაკლები.

სასახლეებს აშენებდნენ

ძველი ამხანაგები:

არც თორმეტზე მეტნი იყვნენ,

არც თორმეტზე ნაკლები.

შრიალებდნენ ეზოებში

ჭადრები და კაკლები:

თორმეტ ხეზე მეტი იყო,

თორმეტ ხეზე ნაკლები.

მზემ ჩრდილები დაურიგა ხეებს,

ღამენათევარს:

ოცდაექვსის ნახევარი -

ოცდაექვსის ნახევარს,

ცას ავხედე:

იცინოდა ზეცა, უწალკოტესი,

არსად ჩანდა ქარაშოტი -

ურჩი და უმეცარი,

ისვენებდა

ტელეგრაფის მავთულების ნოტებზე

ორჯერ ხუთი მერცხალი და

კიდევ სამი მერცხალი.

1974

საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!

სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru