ჩაივლის მწვანე ელმავალი და ხეობაშ,
ჯანღივით ნელა ჩაწვება ფიქრი:
გამოვლილ გზებზე, ჩამქრალ ჭაღებზე,
ჩამოშვავებულ მწვერვალებზე და ასე შემდეგ...

ელმავალი კი მიდის, მიდის, თავისთვის მიდის
და უიმედოდ ჩამორჩენილ მგზავრივით მისდევს
აყვავებული თეთრად ტყემალი.

1988