ჭილაძე ოთარ
გაზიარება

* * * მსურს დაგიტოვო უნარი ხილვის 

მსურს დაგიტოვო უნარი ხილვის,
მარადიული წვის და დუღილის...
ზამთარი _თავის თოვლით და ყინვით,
ზაფხული_თავის ჭექა ქუხილით.

მსურს დაგიტოვო სხვათა ტკივილის
და სიხარულის განცდის უნარიც...
სოფელი_სავსე მამლის ყივილით,
ქალაქი_კედლებს შორის მბრუნავი.

კიდევ გიტოვებ ორ ლამაზ ყმაწვილს:
დღესა და ღამეს_ძილსა და ღვიძილს_
განთქმულს სიკეთით, სიწმინდით, ღვაწლით,
როგორც ქურდობით, კვლითა და სიძვით.

იმ საწყალ გოგოს ცრემლსაც გიტოვებ,
ჩემს მოლოდინში დღემდე რომ ტირის.
დანარჩენს ალბათ ნახავ თვითონვე:
ნაცარს დამწვარი ჩიტის და სტვირის.

ნახავ გალეულ კალამს და ვარსკვლავს,
თავზე რომ ედგა ჩემს ხრიოკ მინდვრებს...
და თუ ანდერძი კაცს მართლა არ კლავს,
ჯერ ნურც შენ მომკლავ... მამყოფე კიდევ.

1974

??????