თამაშობს თითი. თანდათან შრება შანდლების ფითრი. თორმეტის შვილი შიშობს და ატანს ტანს, ცოტა დაღლილს. ტოტების ჩრილში ჩამოდის ბაღში. შიშობს და ატანს ტანს, ცოტა დაღლილს. ლალების თვლები თვალების ნისლში აკორდებს ითვლის. მთვარეზე ცივი ზუზუნებს ქარი, ქალია მისი თითების შიში.