ჯერ აქ ვარ
მიჭირს, როგორ შეგთხოვო,
ცოტაც დამაცაო,
შენი უძიროობის
ხილვა მაბნევს, ცაო!
ვდგავარ, მითქვამს, რამდენჯერ,
მეხი დამეცაო,
წამებული, თანდათAან,
გავხდი სამიწაო.
ბოლო წამი, წაფერდილს,
მალე მეტყვის: წაო!
გიმზერ, გადალურჯებულო,
მზით ნაფერო ცაო!
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru