მარტს
თოვლჭყაპუნა და წყლიანო,
ჭკუაზე თხელო, სულელო,
ხანდისხან ქარისხლიანო,
ზე- ქვერე ავადმყოფივით
ღრუბლიანო და მზიანო,
არც გაზაფხულო, ზამთარო,
არც თუ ნათელადღიანო!
შენ უკან დაგედევნება
მერცხალი ჭიკჭიკენისა,
გაზაფხულისა მორბედი,
დამატკბობელი სმენისა,
გულის ჭირთ უკუგამყრელი,
მკურნალი დამპალ სენისა,
მუდამ ერთ ხმაზე მგალობი,
მოყვარე დედაენისა.
1887 წ.
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru