ვაჟა ჯანდიერი ჩხუბობს
- იმან სცემა, იმ მამაძაღლმა, - თქვა ვიღაც კაცმა.
- მარჯვედ კი ურტყამდა, - დაუმოწმა მეორემ.
- აბა, კაცო.
- ფუ, საზიზღარი, ვერ წარმომიდგენია იმაზე დიდი სიმხეცე, რომ ადამიანს გაარტყა, - ანჩხლად მიხურა ფანჯარა დიასახლისმა.
ვაჟა მეორე ეზოდან გამოვიდა, ქუჩა გადაჭრა და პირდაპირ სადალაქოსკენ გასწია.
- გაუმარჯოს, - მიესალმა მოხუცი ოსტატი.
- როგორ ხართ, ძია რუბენ?
- ესე რა, დალაქივით. - იხუმრა მან და თვითონვე ჩაიხითხითა.
- გცალიათ?
- შენთვის ყოველთვის, პროშუ.
მთელი საათი კრიჭა “კლიენტი”, მერე გაპარსა და მხარზე ხელის დარტყმით გამოისტუმრა. მან თუმნიანი დატოვა მაგიდაზე. გამოსასვლელში დიდხანს იყურა სარკეში ბიჭმა, წარბებზე ხელი გადაისვა და გარეთ ნასიამოვნები გამოვიდა.
(1956 წლის შემოდგომა)
შენიშვნები
ამ დაუთარიღებელი და უსათაურო მოთხრობის მხოლოდ შავი ავტოგრაფი(1-2გვ.) არსებობს. ნაწერია გაკრული ხელით, ავტოგრაფის გვერდები არქივში გაბნეული იყო სხვა უმისამართო ფურცლებთან ერთად, დანომრილია ავტორის მიერ. სავარაუდოა, ეს ის მოთხრობა იყოს, რომელიც პირველ სიაში მოიხსენიება, როგორც „27. ვაჟა ჯანდიერი ჩხუბობს”. მეც ასევე დავასათაურე. მოთხრობის ადგილი ქრონოლოგიაში მოძიებულია ფურცლის ხარისხის, ფორმატის, აგრეთვე მთავარი გმირის სახელისა და გვარის მიხედვით. ვაჟა ჯანდიერი არის გმირი თითქმის ყველა შემოდგომის მოთხრობის, განსხვავებით ადრეული მოთხრობების ლირიკული გმირისაგან, რომელსაც ხშირად ჰქვია ცქიტო.
ქვეყნდება პირველად.
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru