გაზიარება

* * * როცა დამთმე და საუკუნო ნათელს შეერთე (მთარგმნელი: ჯემალ აჯიაშვილი)

როცა დამთმე და საუკუნო ნათელს შეერთე, -
ჩემო ზურმუხტო, ჩემო ლალო, ჩემო ამარტო,-
მიწურვილ იყო გასაქრობად სუსხი სამარტო
და ზღურბლთან იდგა გაზაფხული ოცდამეერთე.

გარდახდა ეტლი, თავო ჩემო, დაცხრა მეეტლე
და როცა ზენამ აღსასრულის ჟამი გამანდო, -
შენ, როგორც მწირი - უბინაო, უმისამართო -
უფალს გაენდე ნაღვლიანად და გაევედრე...

ო, ღმერთო, ღმერთო, წარმიძეხი მართალ ბილიკზე,
რომ საწუთროდან უკუმდგარი ცისკენ მივიქცე,
მომმადლე ლოცვა ჯვარცმულისა - შეგთხოვ ქვითინით, -

ყველა ავსულს და ბოროტეულს თვალი დაუვსე
და სიბნელიდან გამომკრთალი მარგალიტივით
კვლავ აღმაბრწყინე ანგელოსთა დღესასწაულზე...