გაზიარება

* * * ეს მე ვარ

ეს მე ვარ,
წვიმა რომ ხმაურობს
დარაბებზე,
სუნთქვა შეწყვიტე და
ისე მოუსმინე, ვიდრე
უკანასკნელ წვეთამდე
არ გადაიღებს.
დილით რომ გამოხვალ,
ქარისაგან ჩამოყრილი
ვაშლის ყვავილები
ორივე ხელით თავზე დაიყარე.
ასე მოიარე მთელი სოფელი -
ყველა ორღობეში შეიხედე და
მჭადის პატარა ნატეხი
მოითხოვე.
ყველას აუხსენი
შენი გასაჭირი -
უთხარი, რომ ხელი გიკანკალებს,
პურს ვერ გამოაცხობ.
არ მოგერიდოს,
ყველას უთხარი
მთელი ღამე რომ
სახლში არ იყავი.
უხვად არიგებდი უდაბნოში დაკრეფილ
კაქტუსის ყვავილებს და
დაკაწრული მაჯები დაანახე -
ეკლიანი ფეხის ტერფები.
მაგრამ
ხომ იცი, რომ
არავინ დაგიჯერებს.
თვალები დახარე, მაინც
ყველას შეევედრე
სულ პატარა
მჭადის ნატეხი.