გაზიარება

სევდიანი თიბათვისა

წელს უჩემოდ ჩაატარა
გაზაფხულმა ზიზილები...
ხსოვნის მძიმე ფარდის უკან
ვზივარ... სარკმლით ვიმზირები...

არავინ ჩანს მომავალი
მტვერში ასვრილ ქარის მეტი,
ჩიტი აჭიკჭიკდა უბის -
აბდალი და აბუეტი,

აჩემებულ ჰანგზე უსტვენს!
ვიდრე ჩაშავდება ილი,
რა იქნება მზეს ამოჰყვე,
"განმინათლო გულის ჩრდილი?!"