ქორწილი
გაზაფხული ამოსულა მთაში, –
მთვარის მერვედ მოვანების შაბათს,
იაგუნდი გიხდებოდათ თმაში,
გიხდებოდათ შინდისფერი კაბა.
იშლებოდა საქორწილო სუფრა,
ზიმზიმებდა მეფიონის დოლი,
მოჰყვებოდა ახალგაზრდა სტუმარს
ბევრად უფრო ახალგაზრდა ცოლი.
როგორც თევზი მებადურის ბადეს,
როგორც ფური აცურებულ ბოგირს,
ცალი თვალით უყურებდა მდადე
მთვარის ჩქერით განათებულ ლოგინს.
ვარდის კვირას თხოვდებოდა ყვავი,
მეცხრე ცოლად მიჰყვებოდა ძერას,
ვით სამოთხის თვალჟუჟუნა ყვავილს
მაყრიონი გიყურებდა ცერად.