სტრადივარი
როცა აფროდიტემ თმები
დაისველა,
ძაფი ამოიღო ციდან
არიადნემ,
ზევსის ასულებთან იდგა
ცისარტყელა,
ქამანს ეხებოდა, წვიმდა
გვირისტელა...
ცრემლით დაილევა ყველა
სატკივარი,
ჩემი ბათუმია დიდი
სტრადივარი...
განა ნაფოტია ალმურ
ადებული ?
წვიმის მიზრაფია ზღვაზე
დადებული...
სიმებს უკავებენ დები
იშხნელები,
თვალებგანაბული, როგორც
მთის შველები...
ნელა ეფერება ანდრეს
სეგოვია,
რუსი ვისოცკი ხომ მისი
ჩეხოვია...
მხარზე შეისვამდა ნიკოლ
პაგანინი,
მისთვის აკეთებდა საკრავს
გვადანინი...
ვის არ მოუნდება ხელში
ასაღები,
ზღვაზე დადებული ოქროს
გასაღები...
ასე გამოზარდა ვაზმა
ლიანები,
ხელის მტევნები რომ ქონდათ
ხმიანები...
როცა აფროდიტემ თმები
დაისველა,
ძაფი ამოიღო ციდან
არიადნემ,
ზევსის ასულებთან იდგა
ცისარტყელა,
ქამანს ეხებოდა, წვიმდა
გვირისტელა...
მუსიკა თუ არის, რა მაქვს
სატკივარი ?
ჩემი ბათუმია დიდი
სტრადივარი.
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru