ღვინეფაძე ნანა
გაზიარება

ნაადრევი ია 

გავახაროო, ვინძლო...
და გაზაფხულის მოახლოება
მჭკნარმა ყვავილმაც იგრძნო.
მაშინ გაბნიდა მისმა სურნელმა
ეს სევდიანი ბინა.
ვინ გამოგზავნა ის მახარობლად,
სულის საოხად, ვინა?
ვინ მოინატრა, იის სურნელით
გამღვიძებოდა მოღლილს?
ის კვდებოდა და მაინც მახარა,
რომ გაზაფხული მოდის...

??????