ჰერელი (ზაზა სუყაშვილი)
გაზიარება

ცხოვრების გზაზე (კუთხურ კილოზე) 

გზაზე გეველ, მოდიოდა ლამაზ გოგოჲ ვარდი კონაჲთ,

შამამხედა თოლებში და... დამაბნია, ცოცხლა დამწო!

მეც შავხედე, შემიყვარდა, გულშ ჩავარდა, მემეწონა,

ის კი სწრაფა გაიქცა და მივაძახე: -გაჩერდ, კაცო,

დეგეწიო, დაგიჭირო, მეგეფერო მაგ ხელზე,

დაგიკრიფო ვარსკვლავები, ჩაგილაგო კაბი კალთაშ,

ჩამოვხსნა და ცისარტყელაჲც ჩამოგკიდო ხოხბი ყელზე...

ჰა იქნება, მაკოცნინე ღრმა დამალულ მკერდი ხალთან.

არ გაჩერდა... უკნი ვეტარ, დამატარა შარა-შარა,

კურდღელივი გაიპარა, გაიარა სოფლი კალოჲ,

გადავსჭერი მოკლე გზები, წინ დავდექი, ვუთხარ: -ჩარაჲ

აღარ გაქ და თუ მიჟერებ, ემ დღეიდან ჩემ ხარ ქალო!

და წეველით ხევისაკენ, წყალი პირზე წავშალ კოლებ.

ერთ ხან, შიშ რუმ აუთრთოლდა ფერწასულ და ფერცივ კანზე,

მე ნელ-ნელა წყალში შეველ, ზურგი დავდექ, დავხუჭ თოლებ,

იმან - შემოდგომასავი გაჲხდა ყჳითელ კაბაჲ ტანზე.

ნაწნავები ჩანჩქერივი დაეღვარა შიშველ მკერდზე,

შემოსცურა, ახლოს მოვდა, გამისწორა თოლში თოლი...

- - -

დროჲ რუმ გავდა, გაეწია მუცელ წინ და ცოტა გჳერდზე

გასუქდა და ასე გახდა თებრო პატაჲ, ჩემი ცოლი.

 

 

21 აგვ. 2011 .

??????