ქართული ლექსის საღამო სტამბოლში
კართან მხარგაშლილი მოგვეგება:
_ მოდით, საქართველო მომაფრქვიეთ
ლექსად საქართველოს პოეტებმა.
აჰა, ისე გავხდი შუახნისა,
ლექსი მშობლიურად არ მსმენია,
დიდი წყურვილი მკლავს, თქვენი სიტყვა
ჩემთვის უტკბილესი სასმელია.
ასი შინაური მოგვეხვია,
ასიც ნათესავი მოგვემატა,
ცრემლი ვეღარავინ შეიკავა, _
თურმე ერთმანეთი მოგვენატრა.
ისე ავაჟღერეთ სტრიქონები,
გათბნენ იქაური დარბაზებიც,
თურმე სტამბოლშიაც არის სახლი,
სადაც ქართულ ლექსით დაფასდები.
უფრო დავიჯერე პოეზია,
მისი უმართლესი ამოცანა
და შინ წამოვიღე სტამბოლიდან
სიტყვა საქართველოს სალოცავად.
1971
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru