ამდენი ხანია სადა ხარ, სადა ხარ,

ყოველი იმედის მდინარე გადაშრა.

მხოლოდ ერთი წყარო კლდეზე დაკიდული,

ხევებში წანწკარებს ფოთლით დაბინდული

და გზას მიიკვლევს და არ ილევა,

და მოიმღერის: განა მცირე ვარ?!

ჩემკენ მოიჩქარის ყოველი სულდგმული, _

მწყურვალს არ უნდა მდინარის გუგუნი.

მე შენკენ მოვრბოდი, გზები გავიკაფე,

შენ რატომ აგვიანებ, მოდი, დამეწაფე.

1965