გაზიარება

* * * "მხრებგალუმპული ველურ..."

მხრებგალუმპული ველურ ყვავილით
გაშმაგებული ვკოცნი სამყაროს...
რად შევძრა ზეცა ფურის ბღავილით,
თუ ძალმიძს, მხრებზე ვარდი გაყარო...
მორჩა, ლოდინის არ ვარ გამძლები,
შემოვიფხრეწავ ამ მზეს,
ამ მინდვრებს...
ახლა ან შენი სუნით გავძღები,
ან გრიგალივით
თავ-პირს დავიმტვრევ...
ეს გადარევა ვეღარ გამივლის,
გინდაც ცხელ გულში
ტყვია მახალონ;
ჟინატეხილი, უქმრო ქალივით
იის ღვართქაფში
გორავს სამყარო...