* * * "ყველა დროის ასული ხარ"
სიყვარულით მწვავ და მფიტავ...
ალბათ ძველად რომ გეცხოვრა,
იქნებოდი სერაფიტა.
შენ ისეთი ერთგული ხარ,
ვერ დაგწამებ ურა ღალატს...
იქნებ ის ხარ ვინც, ვინც გონება
აურია კურაპალატს.
შენ ისეთი თვალები გაქვს –
ნუშისებრი, ვიწროჭრილი...
საიდანაც იმზირებია
ყველა ჩემი გასაჭირი.
ეგ ღიმილი ულმობელი,
ბაგეზე რომ ეჭდო თამარს,
როგორც დიდი გამოცანა -
ჰოს ნიშნავდა, თანაც არას.
ბესიკს ბედს რომ უმწარებდი -
ერთი ხარ თუ ორი ანა...
ო, რამდენი სიხარული
წაიღო და წარიტანა.
შადაც შენ ხარ, შენი ნებით
შიყვარული იქვე მიდის...
რუსთაველის დროს უთუოდ
თინათინი იქნებოდი -
ბეატრიჩე თუ მანანა...
ერთი ქალო, სჯობს მე დამკრა,
უბეში რომ გიდევს დანა.
ყველა ქალის კრებული ხარ,
იმავე დროს ერთადერთი...
სრულყოფილი ხარ და მაინც,
ვით მდინარე ჩემს ტბას ერთვი.
შენ ისეთი თვალები გაქვს -
შულს წყურვილით გამოფიტავ...
ყველა დროის ასულო და
ყველა დროის სერაფიტა.