ფირცხალავა არჩილ
გაზიარება

* * * "ის იდგა მარტო"  ექსკლიუზივი

„ის იდგა მარტო და მის ცრემლებში
ჩამავალი მზის სხივი ტყდებოდა“
ედემ კვირტია

ის იდგა მარტო, ნისლი და მარტი
მოგონებაში თვლემდნენ ისევე
და ქვითინებდა ჯიში წარმართის
წართმეული ცის უხმო სისველეს .

ფერდობს შერჩენილ ლოდის ლოდინით 
თვლემდნენ წლები და თვლემდნენ წუთები,
უამინდობით ანამწუთხები
გზაზე დავარდნილ იფნის ტოტივით.

მზე ჰგავდა მთვარის გამოტირებას,
ცა – ოცნებათა გარდაცვალებას 
და როგორ შიში არდაცალების 
ფიქრი იფარავდა გზა – მოთმინება.

ფიქრს იფარავდა ნისლი და მარტი
მოგონებებში თვლემდა ისევე
და მისტიროდა ჯიში წარმართის
წართმელი ცის უხმო სისველეს.

??????