თვალებზე   ცრემლი!  ზარი

სიყვარულის  და  რისხვის!

ჩეხეთი   ცრემლიანი!

ესპანეთს  ღებავს  სისხლი!

ჰოი,  შავი   მთა   როა,

არ  ლანდავს  შუქი  მცირეც!

დროა,  შემოქმედს,  დროა,

რომ  ვუბრუნებდე  ბილეთს.

ჩემი  უარი - ყოფნას.

უგუნურებთან   ერთად

ჩემი   უარი - დგომას.

ნავსად  შერწყმული.

პირველ  ყლორტივით   ნატიფი,  თხელი,

ხოლო  თვალები - ამოდ  ურგები!-

წყვილი  მორევი - წარბების  ფრთებით

 შენასუდრები.

მე   ამ   რაინდის  სახით  ვერთგულებ

ყველას,  ვინც  შეხვდით  უშიშრად  სიკვდილს! –

ჟამს   მრისხანების ,  ვინც თხზავს  სტრიქონებს

და  საჯალათო  კუნძისკენ   მიდის.