ათას ცხრაას ოთხმოც და

(ეძღვნება პურის რიგში ბავშვობადაკარგულ 80-იანების და 90-იანების თაობას)

დაბადების თარიღი - ათას ხცრაას ოთხმოც და...

დაბადების ადგილი - დასანგრევი ქვეყანა.

ყველას თავის ანგარიშს ისტორია მოთხოვს და

გული არ გამიძლებდა ცოტა რომ დაგვეხანა.

ვთამაშობდით ქვიშაში და ბავშვობა წაგვგლიჯეს,

(ეგებ ვინმე თუ არა ქარი მაინც მომიტანს)...

ვიჯექით და ვუთვლიდით საქართველოს ნაბიჯებს.

ს ა ქ ა რ თ ვ ე ლ ო ს - გაქცეულს აფხაზეთის ომიდან.

ისტორია თავისას თავისთავად აგვარებს,

ბავშვი - ყველა ბავშვია - ქართველიც და აფხაზიც...

რადგან მეც ხომ სხვასავით საქართველოს მაგვარად

ქვეშმიწერით გამყვეს და განაყოფთან გამხაზეს.

ყველა, ვინც კი გულმკერდის ძმათა სასაფლაოზე

ვაგნებთ გულის საფლავს და არ მივიჩნევთ თავს ობლად -

ვდგავართ პურის რიგში და ვიცით თითო დაოსილს

გვიწევს თითო პური და ასი გრამი ბავშვობა...

ო, რა გემრიელი და ცრემლიერი ძღვენია,

ცრემლში ცურავს ტივი და იმედია მეტივე...

დახეული ოცნებით დავდივარ და მრცხვენია,

რადგან ჩემს სამშობლოზე სამშობლოთი მეტი ვარ!