თავაძე გიზო
გაზიარება

ვანი 

სავანე,
გინ დავანება,
სიტყვაში ცურავ ჩქერის კალმახი,
გალაქტიკების მღვრიე ბანებმა
აღმოგაცენეს ლორთქო ბალახი...

და რომ არ ჩახმე იგი მოგხედავს,
ღრუბლებს მორეკავს უთეთრეს ფთილად...
კვლავაც გიდარდებს ვეშაპის დედა,
`როს ცა გაახელს დღის თვალებს 
ფრთხილად”.
სამშობლოს ჩიტი
`ბეღურები სამშობლოში კვდებიან”
ახლა ყვავილობს ჩვენში კეხურა,
ტაროსი დადგა ერთობ უწესო,
არ დამისველდე ჩემო ბეღურა,
სამშობლოს ჩიტო, _ უერთგულესო!

გამოგივლია ცივი ზამთარი,
ციოდათ ალვებს ცაში აჭრილებს,
არ გიძებნია სხვაგან მთა-ბარი,
შენმა ფიჭვებმა გადაგარჩინეს.

პატარა ჩიტო, როგორ მაოცებ,
სამშობლოსავით... ვოი, ბედკრულო.
მოდი გაგათბობ, თან ბევრს გაკოცებ,
ჩიტო ბეღურა, _ ქალზე ერთგულო...

??????