უნდა წავიდე

აჰა, შენგანაც მივდივარ! მადლის წრიაპზე ვკიდივარ,

გინდივარ თუ არ გინდივარ-უკვე ვერაფერს ვერ ცვლის.

ჩემს მთებში მთაზე დიდი ვარ, შენს ბარში-ყველას "ვკიდივარ",

ჩამწყდარი ბეწვის ხიდი ვარ და დაბნეული ვერცხლი...

იცი, თვალს რატომ გარიდებ?-რომ დამივიწყო ხვალიდან.

მე გაღმა უნდა გავიდე, უნდა გავიდე აწი!

წამყვება ბევრი ვალი და კურცხალი შენი თვალიდან...

ჩემს ორღობეში რა გინდა, შენი ბილიკით გასწი.

ბოგას გასული გეტყოდი: მთელი ცხოვრება გეტრფოდი,

მთელი არსებით გეტრფოდი, ხშირი სუნთქვით და ფეთქვით.

ჩემგან სხვა რამეს ელოდი? შენი ხასხასა მდელოთი,

შენი თვალების ჩეროთი დავიბენი და... ვერ ვთქვი.