მაიაკოვსკი ვლადიმერ
გაზიარება

ფლეიტადან (მთარგმნელი ნინო ქოქოსაძე) ექსკლიუზივი

1.

მეტევა გაშლილ ნაბიჯებში ქუჩის ვერსტები.
მაინც სად წავალ, ჯოჯოხეთის ალში ჩამლღვალი!
წყეულო! რომელ ზეციურ ჰოფმანს
მოაფიქრდა და
შეგქმნა ამგვარი?!

ხვეტა და ხვეტა მორთულები დღესასწაულმა.
ვიწრო აქვს ქუჩა ვნების ქარიშხალს.
ვფიქრობ.
ცხელი და ავადმყოფი სისხლის კოლტები -
ჩემი აზრები -
მოძვრებიან თავის ქალიდან.

და მე,
შემოქმედს ყველა ზეიმის,
არავინა მყავს გვერდით ჩემფერი.
ჰო და ახლავე,
ავდგები და დავენარცხები
და ტვინს დავასხამ ნევის ქვაფენილს!




1

Версты улиц взмахами шагов мну.
Куда уйду я, этот ад тая!
Какому небесному Гофману
выдумалась ты, проклятая?!

Буре веселья улицы узки.
Праздник нарядных черпал и черпал.
Думаю.
Мысли, крови сгустки,
больные и запекшиеся, лезут из черепа.

Мне,
чудотворцу всего, что празднично,
самому на праздник выйти не с кем.
Возьму сейчас и грохнусь навзничь
и голову вымозжу каменным Невским!

??????