ჯვარედინ გზაზე ისმის:

- გასწორდი წელში; ასწიე მაღლა, ამაყათ თავი; მოიღერე კისერი; თავისუფლება მიეც გულ-მკერდს – ჰსუნთქე მსუბუქი ჰაერი; ნუ ჩამოგიშვია ცხვირი; დაიჭირე მზის სხივები, მიაპყარ სმენა გალობას, დასტკბი ვარდთა ჰნოსვით!

- მე მონა ვარ!..

- რა ვუყოთ! იბრძოლე! განთავისფულდები…

- მე სუსტი ვარ…

- თავისუფლების სიყვარული მოგცემს მოსეს კვერთხს და დავითის შურდულს…

- არ მაქვს იმედი…

- არაფერია, ბრძოლაში იმედიც იბადება.

- მეშინია უარესის…

- მონობაზე უარესი რაღა იქნება?

- სიკვდილი… შიმშილი…

….

- მონა ხარ მართლაც, ჭეშმარიტად მონა… ნაკლებად საცოდავი, ვიდრე საზიზღარი.

1916 წ.