შემოდგომის ყვავილები
საღამო, მახსოვს, სწუხდა ქარივით,
ამ ხმაში იყო ფარული დარდი.
დაფნა და ვარდი მოჰქონდა ქალებს,
შემოდგომების დაფნა და ვარდი.
მე კიდევ წავალ. მე კიდევ ვივლი,
გათენებამდე უნდა ვიბრძოლო,
არა ერთი მსურს ვპოვო ყვავილი
და დამჭკნარები გადავისროლო.
1925
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru