* * * იყო ვექილი ფრიად მართალი...
იყო ვექილი ფრიად მართალი,
ისეთი, ქვეყნად რომ არ ფასდება.
უყვარდა სიტყვის სალტო-მარტალი
და სიტყვიერად გაფანტასტება.
ეცვა ბრჭყვიალა ფარჩა-ფართალი,
თუ „საქმეს“ ხედავს, ერთი ასდება,
თუ ფული არის - არის სარდალი,
თუ აღარ არის - ის განაზდება.
ასეთი კარგი და ხელოვანი,
ცხვირი ენ ფაცე, ფეხი - პროფილი,
მიცვალებული სახელოვანი
წევს ბალდახინზე გამოწყობილი.
1924
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru