სასახლე ძველი
სასახლე ძველი ადგას ხეობას,
თითქო ჰაერში - ბაღი ჰკიდია,
და თვლის წუთების ერთსახეობას,
როს მშვიდობიან დღის ამიდია.
ზის აივანზე თავხედი ყვავი,
ერთი მათგანი, ვინაც სნებიან
და გამჭვირვალე ჰაერში შავი
ზმანებებივით იფანტებიან.
მოაქვს გაზეთი მოსამსახურეს,
შორეულ ომის მოაქვს ცნობები.
საღამოს წიგნი მთებმა დახურეს,
მე მშვიდ არეებს ვემშვიდობები.
1915
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru