*** "მზეს ძლივს ვიხსენებ" (მთარგმნელი რუხაძე თამარ)

მზეს ძლივს ვიხსენებ, გაუმუქდა

სიყვითლე ბალახს.

ქარს ადრეული ფიფქი მოაქვს

ალაგ და ალაგ.

ვიწრო ხევებში ნაკადულებს

ყინული მოსდევს.

აქ არ მოხდება არაფერი, –

აღარასოდეს!

ტირიფებს ცაზე გაუშლიათ

მარაო თრთოლვის,

იქნებ ასე სჯობს, რომ მე თქვენი

არა ვარ ცოლი.

მზეს ძლივს ვიხსენებ, ეს რა არის?

წყვდიადი? ალბათ! ...

და ერთ ღამეში ჩამოდგება

ზამთარი კართან.