შავთვალა შველი

სევდიანია შენი თვალები, როგორც მგოსანი უმიზნო ბრბოში.

სევდიანია შენი თვალები, როგორც სიმღერა საქართველოში...

სევდიანია... ნეტავი რისთვის? იქნებ გაცრემლებს სამშობლოს

ბედი? -

არა, ცრემლისთვის არ გაჩენილხარ, არ აგატირებს შენ

შემოქმედი...

არ აგატირებს... - რადგან მას დასწვავს გამოუცნობი ტრფობის სურვილი.

ეგ ტბა ბინდისა, - ჩამონისლული, მტრის ისრებისგან

შემობურვილი,

ეგ ატლანტიდის თეთრი მარჯანი, ეგ თეთრი მკერდი, თეთრი

ტილოსი,

ორნი ზამბახნი ღელეთა შორის და სიზმრის კოშკი -

მარმარილოსი...

მაშ რა გატირებს შავთვალა შველო, აყვავებულა სამშობლოს

მთები -

იქ ყვავილები ისე ხარობენ, პეპელამ ისე გაშალა ფრთები -

შენ კი ცრემლებად რად იღვენთები?..

1915