ტაბიძე გალაკტიონ
გაზიარება

ქუჩა 

ქუჩა პოეტად დარჩა 
ოცდაათიან წლებისა, 
გაცვეთილი აქვს ლანჩა, 
დარჩა კანი და ძვლები
ცისარტყელების რიგი 
ზამთრით ახარებს ნელი. 

ო, შეშლილია იგი, 
თუ - წინასწარის მთქმელი?
უგზოობაზე ჩივილს 
ისმენს ოცნება მწირი, 
და ისევ უცნობ ტკივილს 
გრძნობს უდროობის გმირი. 

??????