ობელისკი
ობელისკს, თეთრი მხრიდან მოტანილს,
ჩვენ შევცქეროდით ძახილით: დაგმეთ
ეჩვენებოდათ ქვის თლილი ტანი
ყველასთვის უცხო და ბნელ ქარაგმად.
წყალი შავია, როგორც მელანი,
შავ წყალზე ყალყზე შედგა მერანი
და სასაფლაოს მხრიდან ძერა
თავს დასტრიალებს, ვით ბედისწერა.
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru