ჩანტლაძე შოთა
გაზიარება

* * * ყოველი ფიქრი ექსკლიუზივი

ყოველი ფიქრი უსათუოდ კალმის წვერია,
ყოველი ლექსი უსათუოდ ცრემლის მელანი.
ო! რა ხანია ლექსი აღარ დამიწერია,
კვლავ მომენატრა ლექსის წერა მე.

ყოველი გრძნობა მოთარეშე წმინდა სხეულში,
ო! უსათუოდ არწივი არი.
ყოველი ლექსი ამ ქაღალდზე გადმოფრენილი
ჩიტია მცირე და ნაწვიმარი.
ყოველი ფიქრით გენიოსი ვარ მე უთუოდ,
ყოველი ლექსით საცოდავი ადამიანი
და ეს სირცხვილი აღარ ძალმიძს, ღმერთო, ვითმინო,
მოდი, სიკვდილო, გრიგალივით გადამიარე.

და ვისაც უნდა, რომ შემიცნოს, როგორც გენია,
ლექსებს ნურასდროს მიაჩერდება,
(თუ მიაჩერდა, მოუვლინოს ღმერთმა შენდობა)
თვალში ჩამხედოს, ღვთის სხივი რომ გადამფენია.

1952

??????