ეს დაბლობს არ ჰგავს (მთარგმნელი:ანი კოპალიანი)

ეს დაბლობს არ ჰგავს, აქ სხვაა ჰავა

ელავს ყინული, გადმოსჩქეფს ლავა,

ისმის ზვავების ზარი და ზათქი.

თუ რამეს უფრთხი, დროზე გაბრუნდი,

მე კი გზა მხიბლავს ყველაზე მრუდი,

ბრძოლის ველივით სავსე ხიფათით.

თუ აქ არ ახველ, საფრთხე არ ნახე,

მაშ, ნუ დაირქვამ მამაცის სახელს,

გინდ ბარში ვარსკვლავს სწვდებოდე ცაზე.

გინდ თავი დადე, რაც გინდა სცადე,

ვერ ნახავ ბარში სასწაულს ამდენს,

ამდენ სიწმინდეს და სილამაზეს.

არ ჩანს ვარდები, არც _ შავი ძაძა

და არც უსულო მონუმენტს ბაძავს

ეს ქვა _ ასეთი სანდო და მყარი.

უქრობი ალით მომჭრელი თვალის თვალის

ალმასის მსგავსად ელავს მწვერვალი,

რომელიც ჯერაც ვერ დაიპყარი.

ის თქვან, რაც უნდათ, ჰო, თქვან რაც უნდათ,

არ იღუპება აქ არვინ ცუდად,

ასე სჯობს სიკვდილს არყით ან გრიპით.

ამოვლენ სხვებიც, უცნობი ძმები,

რომ ღონიერი და გამძლე ძვლებით

დასძლიონ შენი დამძლევი სიპი.

სალი კლდეები, ჩუ, იყავ უხმოდ,

აქ გადამრჩენელს ნურავის უხმობ,

ხელს ვერ ჩასჭიდებ ქვას და ყინულს, წარაფსა და თოვლს.

თუ მიენდობი, მხოლოდ ძალას შენი მარჯვენის,

ან _ ხელს მეგობრის, ანდა _ წრიაპს თოვლში ჩაბჯენილს,

და ლოცულობ, რომ უცებ მუხლმა არ გიღალატოს.

უკან არ ვიხევთ, საბრჯენებს ვითხრით,

მღელვარებისგან ფეხები გვითრთის,

გული მკერდიდან ამოვარდა და ზემოთ იწევს.

შენ ფეხრთითაა ეს სამყარო და მხოლოდ მათი

სვე გეშურება და მათი გშურს მხოლოდ ცოტათი,

ვინც მწვერვალებზე ამაღლებას ახლაღა იწყებს.