დღეს ვგრძნობ დაკარგულ მეგობრის სითბოს,
დღეს ვგრძნობ დაკარგულ მეგობრის სითბოს,
დღეს მტკივა დღემდე,რაც გულში ვმალე.
დღეს ამეხილა თვალები თითქოს,
მომაკვდავივით ვაცეცებ თვალებს.
სხვა არაფერი,ისევ იმ აბრებს,
მურავს და მალავს სადგურის ბოლი.
ისევ ის ქალი ფოთლებად მაპნევს
და ქუჩა_ქუჩა მაგროვებს ცოლი.
1958წ
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru