მე დავიბადე სვანეთის მთებში
საავდრო ნისლებს მე ვყავდი მძევლად.
თავს გადავლილი წვიმების თქეში,
თვალიდან მომდის სევდიან ცრემლად.

მე შენი გულის სულ ერთი წვეთი
სისხლი ვარ, ჩემო და გულის ფეთქვა.
და რაც კი გავჩნდი სწორედ იმ დღიდან
მსურდა რომ შენთვის ეს სიტყვა მეთქვა.

ჩემს გულში შენი შესადარისი
არ გყავს მეტოქე და არ გყავს სწორი.
შენი თეთრი მთის კალთებს ატყვია
ზედ ისტორიის ფერხთ დანატორი.