წერეთელი აკაკი
გაზიარება

გაზაფხული 

დღეს მერცხალი შემოფრინდა, - 
ჭიკჭიკითა გადმომძახა: 
“გაზაფხული! გაზაფხული!” 
გულს იმედი დამესახა. 
მივდექ სარკმელს, გადვიხედე, 
არემარე მესხვაფერა! - 
სასოებამ ფრთა გაშალა, 
გულსა მკრა და ამიძგერა! 
სუნი მეცა გაზაფხულის, 
უცნაური ვიგრძენ ძალი... 
ვსთქვი, თუ: “გულსა რაღად ვიტეხ? 
ახლოს არის მომავალი! 
“მოვესწრები, რაც მინდოდა 
ზამთრისაგან დაჩაგრულსა: 
ვნახავ ქორწილს ბუნებისას, 
გავიგონებ მის მაყრულსა. 
“დავყნოს ვარდსა გადაშლილსა, 
ვუჭვრეტ ნაზად დახრილ იას 
და ბულბულიც გამაგონებს 
მისებურად “ტია, ტიას!” 

1881 წ.

??????