ჩვეულებრივი მარში:

არა მენდელსონი,

არა ვაგნერი

არც ბეთხოვენი

სამივე ერთად,

ჩემი უარი მტკიცეა,

როგორც ქვის ხანა

და გამოვქვაბე სული

ჯიხვის და მარტორქის

ძვლებით და სურვილები

ჩემთან ჯოგებად ცხოვრობენ

და სურვილები ჩემში სწავლობენ 

ცეცხლის გაჩენას,

სწავლობენ ცეცხლში მეტყველებას

ცეცხლში სიარულს,

რასაც თამაში 

უნდა დავარქვა.

აქ არ არსებობს რამე 

უფრო პირველყოფილი

ვიდრე ძახილი

გაბმული ხმოვნები:

აეიოუაეეე. . .

გახშირდება ჯოჯოხეთი

გაწვიმდება გავიხარებ.

აეიოუაეეე. . . 

მე ვიცი 

რომ არ არსებობენ მექორწილენი,

რომ არ არსებობს საიდუმლო,

რადგან ჩვენი ჯოგი 

ჯერ ტომიც არაა

და დანტეს მედალი 

დაკიდეს ელიოტს,

მე მას ვცემ დიდ პატივს 

და მისი სიღერა

მისი ლოცვა სასიყვარულო,

ჩემთვის გზა არის 

სიკვდილამდე ვიყო შეთქმული.