გახსოვს მთაწმინდა, ყვავილები, ლუბას ვერანდა,

მთვარე _ ღრუბლებში ჩამალული თეთრი დაირა,

მე რომ სურვილი შემცივნებულ ღამეს ვერ ვანდე

ვერანაირად...

დავთვერი მერე, რომ წახვედი მობოდიშებით,

არ მსურდა შენზე მეფიქრა და ლექსი მერანდა;

გახსოვს გულღია პოეტები - თითქმის გიჟები...

ლუბას ვერანდა...