ო, გევედრები, არ მომაკლო სიტყვა კეთილი,
არ დაიჯერო, რომ შემეძლო შენი ღალატი,
ჩემი სული ხომ შენს მკერდშია გამოკეტილი
და სხვა გულისკენ გზას როგორღა გავიკვალავდი?!
არ დაიჯერო, რომ აღარ ხარ ჩემი სავანე,
რომ მენატრება სხვა მხარეთა ცა და ქვეყანა,
რომ დავემგვანე გადამთიელ მავან-მავანებს
და, ჩემს სანაცვლოდ, აჩრდილიღა შემოგეყარა.
არ დაიჯერო, რომ ცოდვილი დაბლა დავეცი,
რომ ჩემს გრძნობებში წარმავლობის ქსელი გაება
და მთელი ჩემი საგანძური ისე გავეცი,
არ შემრჩა შენთვის არაფერი, ჩემო ღვთაება!
მე აღარაფერს ვევედრები ამ დიდ სამყაროს –
მამყოფოს შენთან და არასდროს აღარ გამყაროს!