ცერცვის ჭამაა ამ გაყვითლებული ორი მოხუცის მთავარი საქმე.
ერთი და იგივე კერძი სადილზე დღეგამოშვებით.
ავეჯი უბრალო - მორყეულია და ჭრიალებს.
ზედაც უბრალო ნივთები ადევს.

არიან ორნი - სავსე სიკეთითი.
არიან ორნი - წუთისოფელი განვლილი აქვს ორივეს უკვე.
ტანისამოსს კი მაინც ყოველდღე ირგებენ ტანზე,
ოთახს ალაგებენ

და იხსენებენ...
იხსენებენ ტკივილით, ტანჯვით,
ნაქირავებ მომცრო ოთახში ცეცვის მარცვლებზე თავდახრილები,
და ოთახი სავსეა ჩვრებით, რეცეპტებით და თოჯინებით,
დაწყვეტილი მძივებით და მაქმანებით
და ლარნაკებით და თამბაქოს მტვერით.