Litclub.ge

ეძღვნება დუმილს (მთარგმნელი: ზვიად რატიანი)
დუმილი გაიწელა თუკი, იცოდე, ყველაფერი რიგზეა; უკიდურეს შემთხვევაში,
შენ მოგეცა შესაძლებლობა გადაურჩე რამდენიმე ნაყალბევ სიტყვას,
ან იქნებ უკვე გადაურჩი, ვინ იცის. მაგრამ
თუ შენში მოზღვავდნენ სიტყვები, ესეიგი, ბედისწერის წიგნში გეწერა
აჟღერება, როგორც საათს - როცა დროა; და შენ აჟღერდი;
და თუ ასეა, რაღას ჩხაპნი თეთრ ფურცელზე? წამოდექი! უბრალოდ, ადექი!
გააგებინე ყველას, რომ თითოეული, საბოლოო ჯამში, თავისთავის გაგრძელებაა -
თავისთავის სახელია - ჩრდილია - შვილია; და გააგებინე, რომ თითოეული,
პირველ რიგში, დანაოჭებულ თეთრ ზეწარზე მიგდებული მომჩვარული სხეულია,
რომელსაც არ ახსოვს საკუთარი სუნი და ფორმა, მაგრამ შიგნით სულია, სული!ირგვლივ კი - საგნები. დუმილი გაიწელა თუკი, დაწყნარდი, ნუ ღელავ,
უბრალოდ, შეეხე უჩვეულებრივეს საგანს, იმას, რომელიც ხელთანაა - საათს -
(წიკ-წიკ!), და აუხსენი, შეაგნებინე საკუთარ თავს, რომ ჯერ კიდევ ცოცხალი და
ჯანმრთელი ხარ;
და შემდეგ იგრძნოს შენმა მაჯამ საათის ვერცხლის სამაჯურის სიგრილე, შემდეგ
გაგაჟრჟოლოს მთელ სხეულში; და მადლობა უთხარი გამჩენს
ყოველი დღისთვის, რომელიც მოგცა; ჩაიცვი შარვალი, ჩაიცვი პერანგი, სიცარიელე
შეავსე შენით,
გადადგი ნაბიჯი: შენგან შენკენ; შენგან შენკენ; ერთი - ორი, ერთი - ორი;
თითოეული, პირველ რიგში, საგანია, საკუთარი სამოსია. სარკეში მხოლოდ
თვალებიღა დარჩა იგივე,
სათვალიდან მომზირალი. თუ მოიხსნი, შენს გარშემო ყველაფერი დატრიალდება,
დატრიალდება სამყარო, საგნები, ყველაფერი ჩამუქდება. სხვა სიტყვები არ იციან
საგნებმა, გარდა
თავიანთი სახელების, მუდამ სდუმან, და არც ჩვენგან ითხოვენ სიტყვებს. გაიწელა თუკი დუმილი,
ნუ მოიწყენ. უბრალოდ, მოუშვი ონკანი, ყური მიუგდე წყალს