შენ რომ შავ მათრახს დაიქნევ,
ყველას თავს დაახრევინებ,
ძველს გადაუგდებ კალაპოტს,
სულ ახლებს გაათხრევინებ.
უცებ მოაცლი მოუცლელს,
ამინდს არ აარჩევინებ,
დაძრავ მთელ სანათესაოს,
ყვავილებს დააჭერინებ.
დამდურებულებს დაატკბობ, -
ნეკზე ნეკს დაახვევინებ.
ძუნწებსაც მუჭებს დაუხსნი, -
ჯიბეზე გააკვრევინებ.
ბრიყვს გააფილოსოფოსებ,
ფიქრს ფიქრში ჩააწებინებ.
ყველაზე უჟმურ ოჯახსაც
კარს ფართოდ გაახსნევინებ,
მიუსევ ჭორის გველგესლას,
ენაზე დაახვევინებ,
რას ამბობს ჭირისუფალი, -
სულ წვრილად გაარჩევინებ,
ააწონინებ ცრემლებსაც,
გულდაგულ დაათვლევინებ.
შენ რომ შავ მათრახს დაიქნევ,
ყველას თავს დაახრევინებ;
უცებ აავსებ უქონელს,
ხორაგსაც დააყრევინებ,
გაადიდკაცებ ერთი დღით, -
წესს კი არ აარევინებ.
მთელ სამეზობლოს დაახვევ,
სულ ცეცხლებს გააყრევინებ,
უცებ - დასხამ და ატირებ,
უცებ - ბრინჯს დაარჩევინებ.
ქალებს ჭრელ კაბებს დაუჭკნობ, -
დახდი და დააკეცინებ,
უცებ გაუჩენ საკერავს, -
შავ ჩითებს დაახევინებ.
ხეს შეიგულებ ხელდახელ, -
კენწეროს დაარხევინებ,
უცებ - დასცემ და გაწალდავ,
უცებვე დაახერხინებ.
უცებ გაგზავნი კაცებსაც, -
მიწას პირს გაახსნევინებ.-
ბოლოს, დაგვსხამ და დაგვცინებ, -
უარს არ გაგვაბედინებ:
ბოღმისგან შეკრულ კრიჭაში
ლუკმასაც ჩაგვაცდენინებ,
ხელს - სიმწრით დაკრულს კუბოზე,
ღვინისკენ წაგვაღებინებ.