დღე ილევა შემოდგომის – 

ფერი ჩალის ღერის,

შვილი ბანზე შემომდგარი,

სამშობლოზე მღერის:

,,ლალე, ლალე,

დივლი და-ლა-ლ-ე,

ჩემო, ლამაზო სამშობლოვ,

შენ კი გენაცვალე’’.

კავიანის ციხის ქიმზე,

ქვებს გახსნია პირი,

შვილი მღერის სამშობლოზე,

მე კი გულში ვტირი.