თოვლში ოცნებას და ძახილს ვბედავ,

მივემგზავრები ფიქრებით სხვაგან,

ოთახში ჩუმად შემოდის დედა

და მოწყენილი მისწორებს საბანს...

მეც ნაღვლიანი ვხვდები ამ შობას,

ბაგეზე შემკრთალ, დაღალულ ღიმით...

მომენატრება ჩემი ბავშვობა,

როგორც კაბაზე ამწყდარი ღილი.